Marmara Depremi'nde ailesini kaybeden bir babanın hikayesi
MİNE YILDIRIM - Sakarya'nın Akyazı ilçesinde yaşayan 57 yaşındaki Alaattin Elma, üzerinden 26 yıl geçen Marmara Depremi'nde enkazda kaybettiği eşi ve üç çocuğunun acısını yüreğinde taşıyor.
O gece: Enkaz, 8 saat ve kayıplar
Ailesiyle Ömercikler Mahallesi'ndeki dört katlı apartmanın ikinci katındaki dairede bulunan Elma ailesi, merkez üssü Kocaeli'nin Gölcük ilçesi olan 17 Ağustos 1999 sabahı saat 03.02'de meydana gelen ve 45 saniye süren 7,4 büyüklüğündeki depremle enkaz altında kaldı. Yıkıcı depremde eşi Hanife (31) ile çocukları Aziz Mert (8), Buse (5) ve Şevval (3) yaşamını yitirdi; Alaattin Elma yakınları tarafından 8 saat sonra enkazdan çıkarıldı.
Elma, enkazdayken eşine ve çocuklarına seslendiğini, ses gelmeyince kendisini her şeye hazırladığını anlattı: "Gecenin yarısı müthiş uğultu, sallanma yoktu. Uğultuyla birlikte doğruldum, arkamdan duvar ve cam sol tarafıma vurdu beni... Birden patlama oldu yani sallanma yoktu birden gittik." Enkazda sadece parmaklarını oynatabildiğini, sürekli karanlık ve sallantı hissi yaşadığını söyledi.
Saatler geçtikçe yakın çevrenin seslendiğini ancak karanlık ve yıkıntı nedeniyle müdahale edilemediğini belirten Elma, gün ağarınca yapılan çalışmalarla sırtındaki duvar kaldırılarak çıkarıldığını ifade etti.
Enkazdan sonra: Şok, hastane ve gerçeklerin farkına varış
Enkazdan çıkarıldıktan sonra Akyazı Devlet Hastanesi'ne götürülen Elma, sadece belinde ağrı olduğunu söyledi. Hastanedeki ve çevredeki manzarayı görüp olayın boyutunu daha iyi anladığını, cesetler ve yaralılar arasında gerçekleri öğrendiğini aktardı: "Zaman geçtikçe, saatler ilerledikçe gerçekleri de öğrenmeye başladım." Oğlunun cenazesinin akşam üzeri, eşinin ve iki kızının cenazelerinin ise ertesi gün çıkartıldığını söyledi.
Elma, yaşadıklarının ardından dönemin kaymakamının "Alaattin ne istiyorsun, ne yapalım?" sorusuna "Bir şey istemiyorum, iş istiyorum. Bana iş bulun, oyalanayım." diye yanıt verdiğini belirtti. Bu talep üzerine Fransız Kızılhaç tarafından şoför olarak işe alındı ve daha sonra 12 Kasım'da Düzce depremi sonrası UNICEF kampında çocuklara yardımcı oldu; bu çalışmaların acısının hafiflemesine katkı sağladığını ifade etti.
Hayata yeniden başlamak ve kaybın etkisi
Elma, Fransız Kızılhaç'ta tanıştığı mütercimle evlendiğini ve bir oğulları (Emir) olduğunu anlattı: "45 saniyede her şeyin bittiğine inanıyorsanız, bir kapının açıldığına da inanmak zorundasınız. Tekrar hayat kurduk, her şeye sıfırdan başladık." Maddi kayıpların önemsizleştiğini, her şeyin emanet olduğunu vurguladı.
Deprem hafızası ve uyarı
İlk yıllarda geceye ilişkin anma etkinlikleri düzenlendiğini, zamanla toplumun gündeminden düştüğünü söyleyen Elma, "Unutmadık, unutturmayacağız. Yaşayanlar unutmaz da diğer insanlar unutuyor. Deprem güvenliğini unutuyor." diyerek toplumsal hafızanın korunmasına dikkat çekti. Binaya yerleşirken dikkat edilmesi gereken unsurların zaman içinde ihmal edildiğini belirtti ve herkesin deprem gerçeğini hatırlaması gerektiğini vurguladı.
Elma'nın anlattıkları, deprem felaketinin bir ailenin yaşamında nasıl kalıcı etkiler bıraktığını, acı ve yeniden kurulan hayatın iç içe geçtiğini gösteriyor. 26 yıl sonra bile yaşananların hafızalarda canlı kaldığına ve deprem güvenliğinin sürdürülmesinin önemine işaret ediyor.
Sakarya'nın Akyazı ilçesinde yaşayan 57 yaşındaki Alaattin Elma, üzerinden 26 yıl geçen Marmara Depremi'nde enkazda kaybettiği eşi ve 3 çocuğunun acısını yüreğinde taşıyor.
