Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, Konya'da ev sahibi ile kiracı arasında yaşanan tahliye anlaşmazlığında önemli bir karara imza attı. Mahkeme, kira sözleşmesinden bir gün sonra imzalanan tahliye taahhütnamesinin kiracının serbest iradesinin ürünü olduğu sonucuna vardı.
Resmi Gazete'de yayımlanan karara göre, Konya'da yaşayan İsmail E., 15 Mayıs 2022'de Fadime B. ile bir kira sözleşmesi imzaladı. Bunun akabinde, kiracı ve ev sahibi arasında 16 Mayıs 2022'de, belirtilen taşınmazın 15 Mayıs 2023'te tahliye edileceğine dair bir tahliye taahhütnamesi imzalandı.
İsmail E., tahliye süresinin dolmasının ardından, Fadime B.'nin evden çıkmaması üzerine 17 Mayıs 2023'te tahliye talepli icra takibi başlattı. Kiracı Fadime B., tahliye talebine itiraz etti ve itirazın iptali için Ereğli 1. Sulh Hukuk Mahkemesi'nde dava açtı.
Mahkemeye sunulan savunmada, Fadime B., tahliye taahhütnamesini baskı altında imzaladığını iddia etti. Ancak mahkeme, kira sözleşmesi ve tahliye taahhütnamesinin farklı tarihlerde imzalanmasının hayatın olağan akışına uygun olmadığını belirterek davanın reddine karar verdi.
Yerel mahkemenin verdiği kararın, Adalet Bakanlığı tarafından usul ve yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle kanun yararına bozma istemiyle temyiz edildi. Yargıtay, yerel mahkemenin kararını bozarak, tahliye taahhütnamesinin kiracının serbest iradesiyle imzalandığına hükmetti.
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, kira ilişkisi kurulduktan sonra alınan tahliye taahhütnamesinin, temel olarak kiracının iradesinin yansıması olarak değerlendirildiğini belirtti. Kiracı, tahliye taahhütnamesinin düzenleme tarihinin sonradan değiştirildiğine dair iddialarını ispat yükümlülüğü bulunmaktaydı, fakat bu yönde yeterli delil sunamadı. Mahkeme, bu faktörlere dikkat etmeden karar vermiş olması nedeniyle, Adalet Bakanlığının talebinin kabulü gerektiğini bildirdi.
