Osmanlı İmparatorluğu, sadece tarihi, kültürü ve sanatıyla değil, aynı zamanda sağlığı ve beslenmesiyle de örnek bir medeniyetti. Osmanlı’da günlük yaşamın bir parçası olan şerbetler, hem lezzetli hem de faydalı içeceklerdi. Osmanlı’da yaklaşık 300 çeşit şerbet yapılıyordu. Bu şerbetlerin ana maddesini ise genellikle meyveler oluşturuyordu. Peki, Osmanlı’nın şifalı şerbeti hangi meyveden yapılıyordu? Bu meyve hangi hastalıklara iyi geliyordu? İşte cevaplar...
OSMANLI ŞERBETİ HANGİ MEYVEDEN YAPILIR?
Osmanlı’nın şifalı şerbeti, kızılcık meyvesinden yapılıyordu. Kızılcık, kırmızı renkli, ekşi tatlı bir meyvedir. Kızılcık, C vitamini, potasyum, demir, kalsiyum, magnezyum, fosfor gibi mineraller ve antioksidanlar açısından zengin bir meyvedir. Kızılcık, hem taze hem de kurutulmuş olarak tüketilebilir.
Kızılcık, reçel, marmelat, komposto, sos, kek, pasta gibi pek çok yiyeceğin içinde kullanılabilir. Ama kızılcığın en çok bilinen kullanım şekli, şerbetidir.
KIZILCIK ŞERBETİ NEYE İYİ GELİR?
Kızılcık şerbeti, Osmanlı’da her derde deva olarak kabul edilen bir içecekti. Kızılcık şerbeti, solunum yolu hastalıklarına, özellikle de öksürüğe iyi geliyordu. Kızılcık şerbeti, boğaz ağrısını, bronşiti, astımı, nefes darlığını, ses kısıklığını tedavi edici özelliğe sahipti.
Kızılcık şerbeti, aynı zamanda idrar yolu enfeksiyonlarına, böbrek taşlarına, mesane iltihabına, prostat rahatsızlıklarına da iyi geliyordu. Kızılcık şerbeti, kanı temizliyor, bağışıklık sistemini güçlendiriyor, vücudu enfeksiyonlara karşı koruyordu.
KIZILCIK ŞERBETİ NASIL HAZIRLANIR VE TÜKETİLİR?
Kızılcık şerbeti yapmak için, kızılcıklar iyice yıkanır ve ezilir. Çekirdekleri ayıklanır. Bir tencereye kızılcıklar, su ve şeker konur. Kaynamaya başlayınca limon suyu ilave edilir.
Kısık ateşte koyulaşana kadar pişirilir. Sonra süzgeçten geçirilir. Soğuduktan sonra kızılcık şerbeti hazır olur. Kızılcık şerbeti, buzdolabında saklanabilir. Günde bir bardak içilebilir.
